Brownsberg

BROWNSBERG

Vrijdag 16-10:
Vandaag is de dag dat we watervallen gaan bekijken in Brownsberg. Wekkertje moest al vroeg gezet worden, die van Mies wat eerder die heeft wat langer de tijd nodig haha. Mijn wekker ging een kwartiertje later maar tot mijn verbazing hoorde ik nog niemand douche..Ik ben maar meteen opgestaan en het was angstig stil in huis. Blijkt dat me twee schatjes gewoon nog heerlijk in dromenland liggen ondertussen was het al 7 uur en kwart voor 8 zouden we vertrekken. Dus die heb ik maar voorzichtig gemaakt waarop ik als antwoord kreeg FUCK and she was down haha. Ben zelf maar even gaan douche en de rest kwam langzaam op gang. Ondertussen was Bjorn ook al hier aangekomen want die ging ook mee.
Eenmaal aangekomen bij Zus en Zo (dat soort reisbureau achtig iets) waren we maar 10 minuten te laat. Daar hebben we denk nog een half uur moeten wachten want onze gids had ook vertraging opgelopen. Onze gids genaamd Ryan was een super chille gast, lang, dun en met kleine drets. Hij kwam alleen aangelopen met zoals mies en ik het noemen een kapmes!! Alle fantasien raasde door ons hoofd over wat we allemaal gingen doen op die berg; moest hij ons met dat ding beschermen voor tijgers, slangen en andere wilde vieze beesten?! Al snel werden we uitgelachen door Ivanildo want het was geen kapmes maar een houwer zoals hij dat noemde om een pad te maken. Hierdoor voelde ik me natuurlijk niet echt beter want halloo als ergens nog geen pad is moeten we dus echt door de boesboes. Naja we houden geen tijd meer om verder te fantaseren want we moesten gaan, bij onze groep sloten nog 3 mensen vanuit Chili aan (van al een behoorlijke leeftijd) en nog een Nederlandse man die ook wel al op leeftijd was. Deze vier personen waren goed voorbereid met hun afritsbare broeken en survival outfits met hoeden. Gelukkig hadden wij onze Ranger Mies mee met der lange enkel sokken; anders zouden er beestje op der benen komen. Behalve Mies der sokken hadden we besloten om high fashion die berg op te gaan met hotpants en hempjes aan.
We stapten de bus in en gingen een rit tegemoet van 2.5uur, op naar Brownsberg!!
Na een tijd kwamen we bij de berg aan en je raad het al toen moesten we nog naar boven rijden met een busje waarvan ik niet zeker wist of hij het aankon en gaten in de weg van een kilometer diep. Opgegeven riep Ryan (gids) door de auto er staat een luipaard op de weg!! In me hoofd gingen alle alarm bellen rinkelen; o my god daar gaan, het raam moet dicht, waar is me camara en moet ik voor me eigen veiligheid onder de bank gaan liggen. Aangezien ik de enige was die zo reageerde dacht ik hmm what’s wrong with me? Dus ik keek maar even waarom onze held Ryan de auto zomaar uitstapte met dit heftige nieuws. OEPS jongens geen zorgen het ging om een luiAARD en niet om een luiPAARD!! Doei stoer verhaal haha.
Wel super coel om zo een luiaard ding in het echt te zien Ryan pakte hem op en legde hem aan de andere kant van de weg. En onze reis ging verder. De reis naar boven was best indrukwekkend al dat groen om je heen super mooi. Eenmaal boven aangekomen maakten we ons klaar voor de wandeltocht met een dikke muggenspray walm om ons heen vertrokken we de bossen in. Het was warm maar opzich best goed te doen aangezien we grotendeels in de schaduw liepen. Opgegeven moment kwamen we bij een splitsing waarvan elke weg ons naar een waterval zouden brengen de Leo waterval en de Irene waterval. Bjorn (vriend van Ivanildo) was van te voren al gewaarschuwd dat de wandeling naar de Irene waterval erg heftig was, maar wij wilde ons niet laten kennen en besloten om die weg te nemen. De rest van groep (de oudjes) deden ook stoer en gingen met ons mee. Het begon met een vlak pad maar dat veranderde steeds meer in stijgende en dalende paden achtervolgend door van die steekmuggen (die btw echt enorm waren). Zo nu en dan trok iemand van de groep een sprintje of deed een karate truc om de muggen weg te jagen wat natuurlijk hilarisch was zolang het maar niet bij je zelf gebeurde. Opgegeven moment waren we een deel van de groep verloren we ging iets te snel denk ik dus een goeie smoes om even uit te rusten en te wachten op opa en oma. Het was ook warm en je zweette je rot en ik voelde me echt vies. Ik was toe aan een frisse waterval. We kwamen ook overal bordjes tegen met plaatjes van aapjes en een beschrijving van het aapje erbij. Ik hoopte echt dat we er eentje zouden spotten maar dat is helaas niet gebeurd. Wel kwamen we een camera tegen die s’nachts filmde. Ryan vertelde dat er laatst zelfs nog een luipaard gezien was, dat was een teken dat het bos nog gezond was en dat er nog wilde dieren in leefde! Dus mijn luipaard/luiaard fantasie was nog zo slecht niet haha.
We kwamen aan bij de laatste daling maar Ryan was vergeten te zeggen hoe heftig deze zou zijn. Super stijl en treden zo hoog als me eigen been. Dus dat was nogal een uitdaging maar het was het zeker waard, tijdens deze daling hoorde je de waterval al kletteren.
YES we zijn aangekomen bij de waterval. Ryan vertelde dat de waterval niet zo groot was omdat het droge tijd is normaal is de waterval dus nog een stuk groter, maar als nog was hij super mooi. De jongens besloten om meteen onder de waterval te gaan staan om af te koelen. Mies en ik zaten nog in de twijfel fase aangezien we hadden gevoeld dat het water very koud was!! Uiteindelijk toch maar besloten om lekker af te koelen onder de waterval en om wat foto’s te schieten natuurlijk! Kanonnen wat was dat koud, kippenvel over me hele lichaam en ik durfde er ongeveer 10 seconden onder te blijven. Maarja wanneer maak je dit nou mee, gewoon onder een waterval staan waaaaauw!!
Na het afkoelen en de fotoshoots moesten we toch echt geloven aan de terug weg..omygod jaa helemaal vergeten we moeten ook nog terug.
Nou zie je ons al naar boven klimmen bij treden die zo hoog zijn waarbij ik bijna een lift voor nodig heb?!
Mi gaddo wat was de terug weg een hell, ik wist dat me conditie niet goed was maar dit sloeg alles. Ik was opgegeven moment zelfs op het punt om daar een overnachting te doen ik kon niet meer..
Gelukkig kreeg ik wat personal support van Bjorn en Mies gooide er af en toe een yell achteraan. Evve sirieus dit was leuk voor een keer! Respect voor Ryan dat hij deze trip bijna dagelijks aflegt.
Ryan bleef trouwens achter bij de oudjes, zoveel medelijden met hun die hadden het al zo zwaar op de heen weg en nu moesten ze nog terug ook. We kregen de autosleutel mee van Ryan zodat we alvast door konden lopen en hem dan daar weer zouden ontmoeten met de rest van de groep.
En daar kwam het verlossende woord van onze leidende ranger Mies we zijn er!!!! We zijn meteen doorgelopen naar de douches en hebben daar heerlijk een verkoelende douche gehad zodat we schoon en fris weer in de bus terug konden (goede tip van de mevrouw van Zus en Zo). Voor deze reis was er ook een lunch verzorgd die we onderweg hadden opgehaald ROTI it was. Dus na het douche hadden we de roti uit de auto gehaald (jaa het heeft daar de hele middag ingelegen) en gingen we eten bij een prachtig uitzicht. Mies waarschuwde ons nog voor de kip, maar we waren eigenwijs ik heb een klein beetje gegeten en Bjorn en Ivanildo gingen los en hebben alles gegeten.
De rest van de groep arriveerden ongeveer een uur later, afgepeigerd en zeik nat van het zweet. Hun mochten ook nog even bijkomen en wat eten en zo vervolgde onze terug reis. Wij lekker fris ruikend naar douche gel en deo met oude mensen geur en zweet (top, gelukkig konden alle ramen open).
De  terugreis was ook lang en ik had met mezelf afgesproken dat ik zou gaan slapen, dit is alleen niet gelukt. Mies en ik hebben ongeveer alle posities wat mogelijk was geprobeerd maar het mocht niet zo zijn.
Eenmaal thuis hebben we de restjes van onze kookkunsten van de kookles opgegeten en hebben we nog wat gechilt op het balkon.
Het was echt een super leuke trip en ik heb er ook zeker geen spijt, volgende denk ik alleen nog 1 keer extra na voordat ik de beslissing neem om zo een heftige wandeling te doen haha.
Ik zal wat foto’s bijvoegen, ik hoop niet dat me verhaal te langdradig is!