Afscheid nemen bestaat niet

19 januari 2016 - Zaandam, Nederland

Hellooo lieve trouwe lezers, 

Nouu zo zit ik met me kont in het warme Suriname met de ventilator op standje turbo en zo zit ik in Nederland op de bank met een joggingbroek, een mega dikke trui, dikke wollen sokken, een deken en een muts op hoofd. Want kanonnen wat het is het koud hier! 
Het is fijn maar ook heel gek om weer terug te zijn, ik heb het gevoel dat ik in Nederland op bezoek ben en dat volgende week weer terug ga naar die heerlijke 30 graden. Mega wennen dus weer. 
 

Ik wilde jullie nog even vertellen dat ik van het overgebleven donatie geld en een ander kindertehuis heb blij gemaakt met een aantal nieuwe spullen. Het kindertehuis heet NOS Kasita en geeft onderdak aan maar liefst 84 kinderen. Nos Kasita heeft als doel het opvangen van verwaarloosde, dakloze en kinderen van drugverslaafde ouders. De kinderen worden verzorgd, begeleid en krijgen de kans om onderwijs te volgen.
Ik heb contact opgenomen met een van de medewerkers van het huis om te vragen of ze nog specifiek iets nodig hadden. Momenteel hadden ze behoefte aan slaapkleding voor de kinderen. Dus Mies en ik zijn op stap geweest om betaalbare slaapkleding te zoeken. Dit bleek echter onmogelijk te zijn, veel slaapkleding is veelste duur en helaas ging ik het met het bedrag wat ik te besteden had het niet redden om voor 84 kinderen slaapkleding te halen. Hier baalde ik ontzettend van..
Omdat ik toch niet met lege handen wilde aankomen heb ik besloten om wat speelgoed voor die kinderen te kopen waar ze samen gebruik van kunnen maken. Van het overige geld heb ik waardebonnen gekocht van een grote (soort van mini bijenkorf) winkel. Zodat de medewerkers van het kindertehuis zelf nog kunnen rondkijken voor eventuele slaapkleding en andere dingen. 
Bij aankomst bij het kindertehuis werd ik ontvangen door een hele lieve mevrouw die duidelijk liet merken dat ze erg blij was met de aangeschafte spullen! Dus ook voor jullie BEDANKT, zonder jullie had ik dit niet kunnen doen. 

 

Deze drie maanden zijn echt voorbij gevlogen en ik denk wel dat ik kan zeggen dat ik na deze reis rijker ben geworden. En niet rijker in de zin van me bankrekening is enorm gestegen (was het maar zo een feest), maar meer in de zin van alle ervaringen die ik heb gehad, nieuwe mensen die ik heb ontmoet, nieuwe vrienden in mijn vrienden kring, rijker geworden met liefde die ik heb ontvangen van mijn lieve kindjes en het krijgen van mijn nieuwe 2e thuis! Ik heb dingen gezien en meegemaakt die ik liever niet had ervaren of zien en ik heb dingen meegemaakt die ik het liefst keer op keer wil herleven. Ik heb een geweldig leven gehad in het mooi Suriname en dit heb ik grotendeels te danken aan mijn lieve lieve vriendin mijn Mies. Samen hebben we tranen gehad van lachen en ook nog een traantje van verdriet, we hebben elkaar op sommige momenten er doorheen gesleept en waar nodig hebben we zelf slaapfeestjes gehouden in ons eigen huis. Ik zal deze reis nooit meer vergeten en ik wil je bedanken vriendin! 
Ook wil ik mijn lieve vrienden en familie bedanken voor de lieve berichtjes die ik heb mogen ontvangen, zo had ik het idee dat jullie toch allemaal een beetje mee waren hihi. 

Lieve Suriname ik zal je missen, maar wees gerust ik kom zeker nog een keer terug om opnieuw van je te genieten!!! 

Foto’s

3 Reacties

  1. Saskia:
    19 januari 2016
    Danique, fijn voor de familie dat je weer terug bent :-)
    Ik heb genoten van al je verhalen, bedankt voor het delen van jouw mooie en vooral ook grappige verhalen over je reis!
    Groetjes,
    Saskia
  2. Barbara:
    19 januari 2016
    Leuk Dani-q om te lezen dat je het zo naar je zin hebt gehad, zaten leuke en spannende verhalen tussen en welkom thuis in het o zo koude kikkerlandje xx
  3. Han van der Blij:
    24 januari 2016
    Heee skatje.....daar ben je weer !!! Beetje vreemd om deze reactie te schrijven terwijl je weer thuis bent...maar toch, laten we maar zeggen een afsluitertje!
    Zo blij dat je (jullie) weer thuis zijn maar kan aan de andere kant het dubbele gevoel zo meevoelen. Komt ook door de klanten vd markt die mij dit al voorspelden, maar ik dacht toen nog zo van het zal wel meer van toepassing zijn op de mensen van wie de wortels ook echt in Su liggen. Dat het zo'n impact zou hebben op jouw leven.....wel rekening mee gehouden maar niet dat het zo diep zou gaan. Het zegt ook wel iets over hoe jij je betrokken voelt bij de mensen en mensjes daar ter plekke en kan me dan wel weer voorstellen dat een afscheid je heel zwaar valt.
    Op Schiphol was het een klein feestje buiten het feit dat ik het altijd wel leuk vind daar maar dat komt ook omdat ik daar een kleine 10 jaar gewerkt heb in een grijs verleden. De kerosine geur is altijd weer een (super leuk) moment van herkenning.
    Ik hoop dat je de draad weer snel oppakt maar weet ook dat je hart voor een groot deel in Suriname zal blijven liggen. Dat je er weer "snel" heen zal gaan staat als een paal boven water en hoe leuk zou het zijn om met je mee te gaan om de sfeer te proeven.......wie weet....
    Inmiddels is de "winterkou" al weer bijna uit de lucht en gaan we ons opmaken voor het voorjaar.....not...want het is pas januari en gaat dit nog wel even duren maar hoop doet leven.
    Nou meissie we zijn super blij dat je weer in ons midden bent al zou het alleen maar om die extra portie humor zijn die je weer inbrengt en de goede zorg voor je kleine broertjes. En ja het leven in Su en de goede zorg die je had voor je kleine skatjes heeft je nog meer gevormd in je ontwikkeling en gaat je in de toekomst goede dingen brengen en niemand die je dat kan afpakken !!!!!!!
    Nogmaals KONG BAKA, MI LOBI YU !!!